Słabo. Gra aktorska dorosłych bohaterów nawet nie zbliża się do gry dzieciaków z pierwszej części. Klimat zagrożenia i grozy, rozwodnił się mocno. Scenariusz pozostawia dużo do życzenia. Babol przy tłumaczeniu kinowym: „crane” – miał być wysięgnik z kamerą a został przetłumaczony jako kran. Przedstawienie skąd się wzięło TO obdziera strach z tajemniczości i niesamowitości, a zaproponowany sposób walki i reakcja bohaterów na to w jaki sposób mają to robić nie przekonuje. Zakończenie mało sensowne. Postać Bowersa wprowadzona na siłę i nie klei się to do koncepcji działania TO. I na dodatek mamy całkowicie ahistoryczny wątek homoseksualny na początku filmu. Jakkolwiek mogę zrozumieć że coś takiego mogło się zdarzyć w 1985 roku kiedy została napisana książka (homoseksualiści kojarzyli się wtedy z potworami i ze straszliwą dla ówczesnych chorobą AIDS) ale nawet wtedy wątpię aby atak (a w zasadzie jego finał) był praktycznie na oczach innych ludzi. Ale to co pokazano w filmie lokując akcję w 2016, praktycznie przy wesołym miasteczku, przy obecnym stosunku społeczeństwa do homoseksualistów jest bezsensem zarówno w zachowaniach atakujących (brzydcy i źli) jaki i zaatakowanych. Zwłaszcza że potem wątek jest urwany i musimy się domyślać że albo z kolegą zaatakowanego coś się stało albo uznał on że spoko luz nie będę robił afery to tylko był mój chłopak. Ten film po prostu można było zrobić lepiej.

Czy warto iść do kina – nie warto. Jeśli podobała ci się część pierwsza to raczej nie spodoba ci się część druga.

Czy warto zobaczyć na małym ekranie – można jako zamknięcie serii, ale lepiej znaleźć coś innego.