Obejrzałem głównie ze względu na tego najlepszego Oskara. Zmusza do myślenia. Przez kwadrans zastanawiałem się jaki jest morał filmu, bo chyba nie te banały, że chciwość nie popłaca, niczego nie możesz być pewny, los którego nie zmienisz? Okazuje się, że właśnie o to chodzi. Żadna głębia, przesłanie jak w wielu innych filmach, lepszych czy gorszych.
I za takie filmy się teraz dostaje Oskary. Szkoda
Tommy Lee Jones miał najfajniejszą postać - facet, któremu się nic nie chce, olewa robotę jak sie patrzy... Dzięki Bogu przeszedł na emeryturę.
Zły i brzydki ze swoim stylem i fryzurą rodem z PRLu, pasowałby nawet do Zmienników. Tylko trochę mu brakowało ogłady.
Najlepsza z całego filmu była strzelba z tłumikiem. Świetna sprawa. Niestety nie wiedzieć czemu szczęśliwy znalazca walizki dostał z shotguna chyba nawet dwa razy i niewiele mu było. Czarny charakter dostał raz, w nogę i też tylko utykał. Na innych strzelba robiła większe wrażenie.
Film jest całkiem niezły, ale żadne arcydzieło. Za pół roku nikt nie będzie pamiętał.