a już było tak blisko żeby przepadł na zawsze. Dłuższa chwila i by się udało, a tak powrót do codzienności. Świetnie zagrana scena przez główną bohaterkę, widać taki śmiech przez łzy. Śmiech radości, że się udało, łzy nie szczęścia, a rozpaczy, że jednak lepiej gdyby się nie udało. Przejmujący dobry krótki metraż.