A kto się zachwyca? Dla mnie to takie kino gierkowskie - "intelektualno-artystyczne" pożyczki zachodnie, Głowacki, któremu wydaje się, że potrafi pisać, a nigdy nie potrafił, bawidamek. Postacie puste, dialogi do dupy, mogłoby tego filmu nie być i nic by się nie stało.

Aż nie mogę uwierzyć, że można mieć takie zdanie o tym filmie. Może to kwestia pokoleniowa? Ja widziałam go po raz pierwszy w latach siedemdziesiątych i teraz obejrzałam z jeszcze większą fascynacją. "Trzeba zabić tę miłość" ustawia się w rzędzie z "Rejsem" i "Polowaniem na muchy", filmami będącymi mniej lub bardziej gorzką satyrą na polskie społeczeństwo z przełomu lat 60tych i 70tych. Obraz jest oczywiście przerysowany, ale dramatycznie prawdziwy.

Z "polowaniem.. " się ustawia", z "Rejsem" na odległość nie dotyka. Kwestia smaku.

Fajnie napisałeś. Ja dodam, że wtedy była większa naturalność i przystępność ludzi. Dzisiaj nastawiano tyle różnych barier, że szkoda gadać...

Zgadza się. Kiedyś kiedyś nie było tylu barier, ludzie byli bardziej bezpośredni i mniej wrażliwi na swoim punkcie (ego). Dzisiaj zakłamanie sięga zenitu. Każdy kogoś udaje, coś gra, zwłaszcza w mediach społecznościowych, gdzie przedstawiają niby "siebie", a tak naprawdę wszystko jest nakierowana na show, oglądalność i hajs. Prawdy nie ma tam za grosz. I nie mówię tylko o celebrytach, ale także o "zwykłych" ludziach.