Przyznam, że do obejrzenia zachęciło mnie przede wszystkim to, że jest to film francuski. Najprawdopodobniej, gdyby to była kolejna amerykańska/anglojęzyczna wersja nie wybrałbym się do kina, jednak byłem ciekawy pierwszej od kilkudziesięciu lat adaptacji powieści Dumasa stworzonej przez jego rodaków. Niewątpliwymi zaletami filmu są wartka akcja, świetna obsada, gra aktorska, scenografia, kostiumy i dbałość o detale ( książę Buckingham mówiący w ojczystym języku). Bardzo podobały mi się sceny pojedynków i walk-dynamiczne, brutalne, pozbawione zbędnych piruetów i innych wygibasów, czuć było, że ci ludzie walczą, by zabić. Gra aktorska na wysokim poziomie, aktorzy wcielający się w muszkieterów na czele z najbardziej doświadczonym Vincentem Casselem zagrali wybornie, Eva Green jak zawsze znakomita i idealnie pasująca do roli Milady de Winter. Duże wrażenie zrobił też na mnie Louis Garrel jako niepewny i rozchwiany Ludwik XIII. Pomimo dość poważnego i ciężkiego klimatu pojawiały się subtelne akcenty humorystyczne. Bardzo dużymi plusami były też klimat XVII-wiecznej Francji i język francuski, który przydawał filmowi jeszcze więcej klimatu i realizmu -Nie ma to jak francuscy muszkieterzy władający nienaganną angielszczyzną ; ) Jeśli chodzi o wady, to obraz był po prostu momentami za ciemny, na tyle, że utrudniał oglądanie. Nie najlepiej też wyszło ocenzurowanie kobiecych piersi, coś w rodzaju zniekształconej pikselozy, najprawdopodobniej chodziło o niższą kategorię wiekową, ale po prostu wyglądało to źle. Mimo wszystko te drobne mankamenty wizualne nie zdominowały świetnej całości i z niecierpliwością będę czekać na kontynuację.