Potwierdzam, a przy tym wzruszający..... Polski realizm, a w nim gdzieś zagubione ludzkie proste uczucia. Świat w którym ci, którzy są bardziej wrażliwi pozostają na uboczu jako nieprzystosowani lub popadają w konflikt z prawem, innymi ludźmi, zagmatwaną coraz bardziej rzeczywistością lub zwyczajnie piją, nie mogąc znieść jej na trzeźwo. Smutek i zwyczajny ból istnienia, realizm przyczynowo skutkowy ludzkich tragedii i zwykłego szarego życia. To lubię, bez zadęcia i przesadnego patosu. Wspaniałe role w tym zwłaszcza Krzysztofa Stroińskiego.