też mi się nie podobał
Zgadzam się w zupełności, film jest strsznuie nudny...........

Przykro mi z tego powodu że wam się nie podobał.

mnie nie ze im sie nie podobal.Ciesze sie ze tobie tez sie podobal

Odpowiem zafascynowany skomentowaniem przez Ciebie mojej wypowiedzi sprzed 10 lat nt. filmu, którego już w ogóle nie pamiętam (rzecz jasna nie miałem potrzeby do niego wracać): komu przypisujesz ocenianie Matrixa na 10? U mnie widnieje 7, a to głownie przez to, że ktoś kiedyś uświadomił mi to, że jednak M. to nieco więcej niż na pierwszy rzut oka się wydaje (a mi wydawało się akurat, że to zapodana w efektowny sposób wtórna i oklepana opowieść ).
Dziękuję, Simulacrona-3 nie znam, i mimo bycia fanem gatunku, zdecydowanie poznawać nie zamierzam (3.8 na Goodreads i już raz wyrażona opinia o ekranizacji...)

Serio - nie pamiętam.
Wydajesz się ignorować za to dwie podstawowe kwestie - prywatna ocena zawsze będzie subiektywna, a film oceniać należy jako całość. Nie będę stosował taryfy ulgowej, bo pomysł na Trzynaste piętro był wcześniejszy. Kiedyś właśnie za to hejtowałem także Matriksa, ale zrozumiałem, że to bez sensu - na Filmwebie oceniam nie pomysł na film, czy sam scenariusz, ale dzieło sztuki jako takie (w swym rodzaju), a w tej kwestii śmiem twierdzić, że M. to zupełnie inna liga. Pozostaje mi się trzymać opinii sprzed 10. lat, czyli okreśenia Trzynastego jako słabego kina z wymienionych powodów - w pierwszym Matriksie ich nie widzę, przynajmniej nie tak powszechnie,a na weryfikację poglądów nie mam ochoty.
Poza tym przestań mi proszę imputować "gloryfikowanie" Matriksa - cóż żeś się z tym tak uparł? Nie podoba Ci się, że niektórzy traktują M. jako objawienie i łazisz po profilach ludzi, by im wypominać błądzenie w tej kwestii? Zły adres.

Matrix i Trzynaste Piętro mają (jak dla mnie) jedno wspólne przesłanie. To filmy FILOZOFICZNE, opowiadające o tajnikach rzeczywistości (która w istocie jest rodzajem hologramu wyświetlanego w umyśle -potwierdzają to już liczne dowody naukowe, ale jest to ukrywane przed opinią publiczną -mądry obywatel jest nie na rękę władzy, która utrzymuje się z manipulacji masami -podobnie jak religie -wymyślając mnóstwo sztucznych zagrożeń i przedstawiając się jako zbawców, obrońców przed takowymi -to tak jak by serwis wulkanizacji wysypał pineski na szosie, aby mieć prace -tak religia wymyśla demony, a ekonomia kryzysy. O a medycyna min. leki, które trują i uzależniają np. przeciwbólowe). Politycy wmówili nam, że przerosły aparat biurokratyczny jest potrzebny, przepisy, armie (tym czasem to oni wywołują wojny, np. w Polsce okradają obywateli opodatkowaniem 90% ich dochodu).

Więc wiesz, po prostu dla tych, którzy zorientowali się w przesłaniu tych dzieł są one objawieniem, zbawczym zastrzykiem mega wiedzy o rzeczywistości (wyzwalającej od powszechnego od ciemnogrodu, systemu kontroli).

Z tym że pierwszy widowiskowy i efekciarski film ma tę wyższość, że jest dla mas (które nie zauważa przesłania oduczone od myślenia filozoficznego, odbierają proste bodźce i emocje). Drugi zaś jest niemal odparty z tego blichtru, ale za to niczym czarno- białe zdjęcie, jasny i czytelny w tejże ideowej wymowie. Dlatego podaję przykład tego drugiego, obok podobnego filmu "Avalon" jako obrazy odzwierciedlające specyfikę wielowymiarowego świata w którym żyjemy (a którego powszechnie pod tym względne nie znamy -odcięci od istotnej wiedzy o tym jak działa rzeczywistość wtłacza nam się w głowę w szkołach nieistotne formułki, byśmy byli bezrefleksyjnymi, a karnymi trybikami w machinie systemu).

Stąd te różnice w odbiorze filmu (bez odbioru idei, być może faktycznie byłby nudny). Ale ta idea jest MEGA WAŻNA (że świat to iluzja -jakby gra w grze, jak sen we śnie -co od dawna wskazują tradycje wschodu). Teraz takich filmów robi się więcej (ten zdaje się być prekursorem).