Vinci 1 to jedna z najlepszych polskich komedii III RP. Tam wszystko grało, miało sens, czesto do niej wracam.
Vinci 2 to niestety jakaś parodia. Cuma chodzi po Krakowie i gada z kim popadnie. Wszyscy obcy mu wszystko mówią, co samo w sobie jest absurdalne. Odwiedza dawnych kolegów, spotyka przypadkowo starych znajomych. Przez godzinę nie dzieje się kompletnie nic. Wszystkich kluczowych elementów skoku Cuma się po prostu domyśla, one z niczego nie wynikają. Niektóre postacie wklejone na siłe, przepiekna dziewczyna Zofia Jastrzębska na ekranie chyba tylko po to, by pokazać jakąś ładną buzię wśród emerytów. A najgorsze jest to łopatologiczne wytłumaczenie każdej kwestii w filmie. Zero błysku, jakiejś inteligentnej gry z widzem.
Nie potrafię zrozumieć, jak reżyser tak doświadczony, który jest autorem takich perełek jak Vabank i Seksmisja zrobił film tak bardzo pozbawiony polotu. Czy to kwestia wieku, czy wpływu Jana Machulskiego dopóki żył, no nie wiem. Jest parę nawiązań , fajnych cytatów, easter eggów, ale to wszystko. Sam pomysł skoku na moście jest absurdalny, bo ten miecz mozna by było ukraśc na milion prostszych sposobów.
Ja jestem fanem filmów Juliusza Machulskiego, ale ten film był dla mnie przykrym doświadczeniem. Końcowy fajny plot twist nie ratuje całości.