...jak widać tylko takie, które kręci zaraz po oryginałach. Drugiemu Vinciemu brakuje niemal tego wszystkiego co miał pierwszy-ciekawej, zaskakującej fabuły, lekkości, humoru, ciętych dialogów, zajmującej relacji między bohaterami. W dwójce jest już tylko nieco smętny (choć nadal dobry aktorsko) Więckiewicz, "odmieniony", wyjęty wprost z jakiegoś dramatu rodzinnego Szyc (co to w ogóle był za pomysł), jest mało, jak dla mnie zabawny Dorociński, no i fabuła, a raczej jest namiastka, gdzie przez pierwszą godzinę głównie podziwiamy piękne widoki i pana Roberta przechadzającego się w te i we wte. To właściwej akcji (skoku) dochodzi pod koniec, i jest ona nie tylko wtórna wobec jedynki, ale kompletnie nie angażująca, wymyślona i nakręcona po łebkach.
Paradoksalnie, jakoś się to ogląda, bo dobrze nakręcone, zagrane (z wyjątkami) i udźwiękowione-muzyka towarzyszy nam niemal cały film, skutecznie odwracając uwagę od miałkiej fabuły. Jest parę niezłych scen, dialogów, momentów ale to wszystko tylko momenty.
5/10 w najlepszym razie.