Poprzednia część to błyskotliwa historia kryminalna ze świetnym poczuciem humoru i znakomitymi aktorami. Tutaj zostali znakomici aktorzy i momentami nienajgorszy humor.

Mnie się skojarzyli z miałkością i prymitywizmem współczesnej filmowej gangsterki z podobno fenomenalnego „Ślepnąc od świateł”.

Albo Ostrowska, nawiązanie do konia trojańskiego? Co ten Więckiewicz jej zrobił? W jednym i drugim filmie najchętniej by go rozszarpała.