na temat nieprzekładalności prozy Tolkiena napisano już dość dużo
również nieprzychylne oceny tego filmu opierają się na tym przeświadczeniu
moim zdaniem problemem nie jest to, czy reżyser trzymał się orginału czy nie (Tom Bombadil) ale czy wykreowany przez niego na srebrnym ekranie świat jest choć po części tak magiczny, jak Śródziemie opisane w książce
o tym, że przekaz słowny (wyobraźnia) różni się od przekazu obrazkowego (wzrok, słuch) wie nawet dziecko, dlatego aby film kreował podobną atmosferę jak pierwowzór książkowy - reżyser musi sięgnąć do innych środków wyrazu
uważam, że Jacksonowi udało się to w dużym stopniu zrealizować
nie zgadzam się z recenzentem Filwebu, że postać Froda została żle zagrana
uważam, że jest fenomenalna; reżyser bardzo wyraźnie daje nam do zrozumienia, kto jest głównym bohaterem legendy
a to, co dzieje się ze światem, gdy Frodo załozy pierścień, jest pomysłem genialnym i w połączeniu ze świetną grą pana Wooda daje podświadome poczucie grozy, wynikające z samego faktu posiadania pierścienia
również bardzo wyraźnie obserwujemy zmianę postawy głównego bohatera pod wpływem pierścienia i przygód (śmierć Gandalfa, zdrada Boromira)
pewnym zaskoczeniem dla mnie była postać grana przez Iana McKellena - mój Gandalf to poważny jegomość o utwierdzonej pozycji w świecie magów, a Gandalf filmowy to rozrywkowy (sztuczne ognie) staruszek, którego Saruman nazywa głupcem,zatem mądrość życiowa przekazana w Morii Frodowi nie ma swojego ciężaru gatunkowego, a szkoda
kończąc zachęcam wszystkich niezdecydowanych do obejżenia filmu, ponieważ jest to spójny obraz Śródziemia, a tych którzy nie lubią wizji reżyserskich - do przeczytania książki, wtedy unikniecie rozczarowń