Zgadzam się całkowicie. Bardzo szkoda, że nie potrafili tego powtórzyć w Hobbicie. Tam praktycznie nie ma żadnego zakończenia :/ Chociaż to i tak nie jest jego największą wadą ;D

Osobiście również uwielbiam ten zabieg. Częściej jednak spotykam się z jego krytyką, a wręcz prześmiewczością, że reżyser nie mógł zdecydować się na żadne zakończenie i ostatecznie wziął do filmu je wszystkie.
To prawda, że każda z końcowych scen filmu mogłaby pełnoprawnie zamykać treść, jednak nie wyobrażam sobie braku jakiejkolwiek z nich.

(Ewentualnie brak ostatniej z Samem nijak by mi nie przeszkadzał, bo zakończenie filmu w Szarych Przystaniach jest nieco... donioślejsze. A jednak nawet to jest ciekawe z racji mrugnięcia okiem do widza, kto tak naprawdę miał (mógł) być tu głównym bohaterem.)

Tak czy inaczej bardzo doceniam całą tę sekwencję kończącą film. Także nie znoszę być pozostawiona bez pożegnania z filmem i bohaterami. To samo tyczy się zresztą książek i w przypadku LOTR również Tolkien miał widocznie podobne podejście. Gdy Pierścień zostaje zniszczony mamy przed sobą jeszcze dobre sto stron treści, a bohaterowie mogą wręcz poopowiadać sobie swoje przygody. To zapewne mordęga dla tych, których treść nie wciągnęła. Za to dla tych, których serduszko zdążyło przylgnąć do przedstawionego świata nie ma nic lepszego.