"W cieniu chwały" to kawał solidnego kina, które może niczym nie zaskakuje, ale zostawia jak najbardziej pozytywne wrażenia po seansie. Tematyka mocno już wyeksploatowana i trudno z niej wycisnąć coś oryginalnego, ale w trakcie oglądanie nie czuje się tego, bo film nadrabia bardzo dobrą realizacją, niezłym klimatem i świetnym aktorstwem. Na pewno pochwalić trzeba scenariusz, który dobrze rozkłada akcenty pomiędzy życie zawodowe i osobiste bohaterów, a jednocześnie umiejętnie te dwa obszary splata i konfrontuje (kwestia lojalności już nie tylko wobec swoich kolegów i środowiska, ale wobec rodziny). Ojciec braci O’Connor był policjantem i ten film ma także osobisty wymiar, co można odczuć i co na pewno dodaje filmowi autentyzmu.
Mocną stroną są kreacje aktorskie, zwłaszcza Farrella, Emmericha i Voighta. Nieco słabiej na ich tle wypada Norton, choć to naprawdę przyzwoita rola. Ale trochę mniej wyrazista postać i może stąd takie wrażenie. Do tego dochodzi dobra reżyseria, ciekawe zdjęcia, świetne, soczyste dialogi i dobre zakończenie.
Ogółem - fajny film, który potrafi wciągnąć i dobrze się ogląda. 7/10