Zrobilysmy sobie z kumpela weekend filmowy- jednego dnia WIEDZMIN (który, nawiasem mowiac, kosztowal nas 4,5 zl), drugiego - o ten wlasnie film (za, o ironio, 90 gr). I tak oto pojelam, ze nie zawsze drozsze jest lepsze. W IMIE OJCA widzialam pare lat temu, ale mimo to zapamietalam wiele scen (w tym jedna szczególnie - gdy wspolwiezniowie Gerry'ego rzucaja z okien plonace kartki - genialna scena) - a to mi się rzadko zdarza, chyba ze film, ktory ogladam jest wyjatkowy. A ten jest - pod kazdym względem. W zasadzie to ciesze się, ze zobaczylam najpierw Wedzmina, bo dzieki temu zdalam sobie sprawe, jak wiele szczegolikow buduje dobry film. Tam wszystko kulalo - rezyseria, scenariusz, aktorstwo, muzyka, efekty specjalne (a raczej specjalnej troski) i nade wszystko operator. Natomiast w przypadku W IMIE OJCA praktycznie wszystko było na najwyzszym poziomie. Już nie wspomne o tym, ze ogladalysmy się jak w transie, a ja juz niemalze na poczatku poryczalam. sie jak glupia :). Niesamowity film. Czlowiek wczuwa się calym soba w te historie, ma ochote wraz z Emma Thompson wykrzyczec prawde i walczyc o sprawiedliwosc, ma ochote przytulic Gerry'ego (tym bardziej ze Daniel jest tak nieziemsko przystojny :). Obydwoje stworzyli zreszta wspaniale kreacje. Daniel jest niesamowicie przekonujacy (swietne sceny przesluchan), doskonale poradzil sobie ze swoim bohaterem i ze zmiana, jaka w nim zachodzi - Gerry najpierw jest niepowazny (bardzo dobrze to widac, gdy smieje się na sali sadowej), potem zrezygnowany, az wreszcie - po smierci ojca - dojrzaly. Rezyser swietnie ukazal relacje miedzy ojcem a synem i ogromny kontrast miedzy tymi postaciami - każdy z nich inaczej radzi sobie z rozpacza (starszy wybiera modlitwe, mlodszy - narkotyki). Wspanialy film. I piekna muzyka (kobzy szczególnie).