Nie lubię Szumowskiej (widziałam jej "33 sceny z życia" i takie se, "Sponsoring" darowałam
sobie - widać lubi sensację z pierwszych stron gazet), czytałam negatywne recenzje "W imię"
więc gotowała byłam darować sobie ten film. Ale jednak wczoraj coś mnie podkusiło i
zobaczyłam - nawet niezłe. Pozytywne zaskoczenie. Fajnie opowiedziana historia, technicznie
bez zarzutu (scena z procesją, scena z pijanym Chyrą, zabawa w kukurydzy, biegi przez las,
wiejski klimat pod sklepem), niestety braki w scenariuszu. Najgorszy chyba był Chyra, który w
ogóle był niewiarygodny jako ksiądz - zero rozterek natury moralnej, boksowania się z wiarą
(on tylko się bał, że się wyda i będą konsekwencje, a tak w ogóle to on nic złego nie robi
przecież, tylko się przytula ;)) Poza tym w scenie łóżkowej z Kościukiewiczem wypadł bardzo
niewiarygodnie - jakby był z kobietą, tylko śmiać mi się chciało :P No i oczywiście ostatnia
scena z Dynią w seminarium również niepotrzebna - tani moralitet, jakby ktoś nie wiedział, że
do seminarium idą geje, żeby uciec przed potępieniem w normalnym życiu i móc obcować z
osobami tej samej płci bez przeszkód. Żenujące ;) Ale ogólnie ciekawy obraz, powiew
świeżości w polskim kinie :)