Wbrew wielu takim opiniom, to nie jest film propagandowy mający na celu oczernienie Kościoła. To film przede wszystkim o samotności i życiu nie będąc w zgodzie z samym sobą. Ten obraz pokazuje jak trudna jest posługa księdza, która zawsze wiąże się z życiem w pewnego rodzaju izolacji. Dystans, jaki powinien dzielić księdza od innych ludzi skazuje go na samotność wśród ludzi. Ksiądz jest człowiekiem a człowiek naturalnie potrzebuje bliskości. Ksiądz Adam jest dobrym i wartościowym człowiekiem, jednak ta czysto "ludzka' strona bierze w jego przypadku górę nad stroną duchową.
Niestety jako film psychologiczny ten obraz jest słaby i mało wiarygodny. Relacja Adama z Dynią jest zupełnie pozbawiona głębi. Do końca nie wiadomo, czy Dynia jest opóźniony umysłowo czy autystyczny, czy też zwyczajnie prosty. Zastanawiające jest, co wykształcony ksiądz może widzieć w takim chłopaku oprócz.. młodego ciała. Bardzo mało wiarygodna jest tu miłość.
Jedyna scena, która może być odebrana jako atak na Kościół to ostatnia, z resztą też zupełnie nie wiarygodna i nie udana..
Na plus Andrzej Chyra i Łukasz Simlat, obydwoje świetni.