Niestety w Polsce zupełnie nieznany film, a szkoda bo warto obejrzeć go chociażby dla nagrodzonej Oscarem i Złotym Globem drugoplanowej roli Johna Housemana. Czy słusznie wygrał to już inna sprawa (mój głos zapewne powędrowałby do Jasona Millera za legendarną rolę w Egzorcyście). Może nie jest arcydziełem ale to naprawdę przyzwoity film, choć nie jest wolny od wad (chociażby na siłę wciśnięty romans głównego bohatera oraz jego dylematy które z tego związku wynikają) i z moim zdaniem z zupełnie kiepskim zakończeniem trochę wymuszonym by pasował do buntowniczego ducha lat siedemdziesiątych. Mimo wszystko warto go obejrzeć dla poczucia klimatu studiów prawniczych, świetnych zdjęć znakomitego Gordona Willisa, troszkę zakurzonej lecz wartej przypomnienia muzyki Johna Williamsa i wspomnianej wyżej kreacji Housemana. 6/10
Trudno uwierzyć że to pierwszy wpis na forum tego filmu.