Powiem zwięźle i do rzeczy - byłem tym filmem urzeczony (a nie wierzyłem, nie wierzyłem, że będę!). Rzadko kiedy trafia się ostatnimi czasy coś tak nowatorskiego, a przy tym poruszającego.

Wall.e jest nie tylko bajką opowiadającą historię zakochanego robota. To film o wiele, wiele głębszy. Obraz, który porusza problemy współczesnego świata, rozprawia się z naszą własną ignorancją i tym, jak łatwo potrafimy porzucić tak istotne dla nas wartości, jeśli tylko nie potrafimy wykrzesać z siebie dość siły, dość człowieczeństwa. Sam już nie wiem, co na mnie oddziaływało najbardziej - czy przygnębiający obraz Ziemi przyszłości, który momentami jak żywo przypominał mi postnuklearny świat z gry Fallout (muzyka z lat 60-tych, jakiej słuchał Wall.e, tylko potęgowała to wrażenie), czy naprawdę trafiający do mnie widok tego, w co przeobraziła się ludzkość (sceny na pokładzie kosmicznego statku pasażerskiego), czy też sam główny bohater, który w kategorii "sympatyczność" bije na głowę prawie wszystkie poznane przeze mnie dotąd postacie. Z nielicznych, które są w stanie z nim konkurować, wymieniłbym jego jedynego przyjaciela, z rodziny karaczanów :).
Wall.e jest naprawdę poruszającą historią. Dość powiedzieć, że jest to pierwszy film od wielu lat, który nieomal doprowadził mnie do łez.

Ponieważ nie mam w zwyczaju dawać dziesiątek nowym filmom (jako że ta ocena ma moim zdaniem swoją wagę), wstrzymam się i poprzestanę na 9/10. W pełni zasłużona dziewiątka.



Osobnym tematem jest spolszczenie - naprawdę rzadko kiedy można podziwiać tak znakomicie wykonaną lokalizację. Obejmuje ona nie tylko dubbing, który jest wszak standardem, lecz także inne drobiazgi, takie jak napisy na nagłówkach gazet czy billboardach, które również zostały spolszczone. Odpowiedzialnym za to ludziom należą się brawa.