Weekend nie byłby taką chałą, gdyby scenariusz napisał ktoś, kto zna się na rzeczy.
Oczywiście, widać tu "inspiracje" (żeby nie powiedzieć "całkowite zrzynki") z kultowych
filmów, jak Pulp Fiction czy Przekręt, lecz należało to zrobić z głową.
Razi duża ilość całkowicie bezsensownych scen. Oczywiście, u Tarantino też mamy
sceny całkowicie wyjęte z kontekstu i niewnoszące nic do fabuły (jak rozmowa o "Royale
with Cheese" w Pulp Fiction czy o Madonnie we Wściekłych Psach), ale nie stanowią
one większości, co w Weekendzie niestety występuje. Na dodatek główna intryga jest
całkowicie nieciekawa i przewidywalna. Jeżeli widziałeś parę filmów gangsterskich, nic
Cię tu nie zaskoczy.
Poziom aktorstwa nie jest beznadziejny, co w przypadku polskich filmów jest sporym
sukcesem. Oczywiście znalazły się tu wyjątki, szkoda tylko, że są nimi główni
bohaterowie (z wyjątkiem Michała Lewandowskiego, który zaprezentował się
przyzwoicie). Paweł Małaszyński jest TRAGICZNY. Cały film z jedną miną i jednym tonem
głosu. Beznadzieja. Natomiast Małgorzata Socha nie pasuje do roli gangsterki. Zupełnie.
Czary goryczy dopełniają sceny akcji. W zamierzeniu miało być efektownie, tak
"hollywoodzko", lecz wyszło raczej... komicznie. Jaki szanujący się gangster marnuje
większość amunicji, strzelając po ścianach? Totalny bezsens.
Podsumowując, wyszedł z tego niesamowity chłam. Nie dostał ode mnie jedynki tylko
dlatego, że jestem świeżo po przygodzie z Kac Wawą, a Weekend mimo wszystko
wydaje mi się odrobinę lepszy. Przynajmniej nie zażenował mnie w taki sposób, jak
uczyniło to "dzieło" Łukasza Karwowskiego.