Ale końcówka była dobra :)

Nie zgodzę się, ten lekarz wcale nie krzywdził ludzi, właśnie odwrotnie. Żył nimi i poświęcił się im na dobre, tracąc przez to samego siebie, a że początkowo był ochrypły dla Wery to należy to potraktować jako terapię wstrząsową.

"Jak nie wiesz jak krzywdzić ludzi to idź na psychiatrię albo psychologię i dowalaj swoim pacjentom. Zamiast pomagać ludziom to ich szprycują i robią pranie mózgu."- Nie wolno tak uogólniać! To tak jak mówić - idź na chirurgię i popełniaj błędy przy operacjach, żeby dowalać ludziom. W każdym zawodzie zdarzają się zarówno wspaniali specjaliści, jak i okropni partacze. I fakt, w tym zawodzie odpowiedzialność jest ogromna, bo jednym zdaniem można zniszczyć człowieka. Ale można też go uratować. Mówię z własnego doświadczenia - gdyby nie pewni specjaliści od zdrowia psychicznego, na jakich udało mi się trafić, z pewnością byłabym już na tamtym świecie.... Więc może zastanów się, zanim zaczniesz wydawać sądy o sprawach, które wcale nie są takie proste jak się z pozoru wydaje...

Ok. Wcale nie neguje że w filmie terapia się udała, ale w życiu takie eksperymenty mogą się skończyć tragicznie. Nie jestem psychiatrą i raczej nie mam zamiaru nim zostać. Wiacha, że nie zbadane są ścieżki Pana, ale ja bym jednak wolał być badany sprawdzoną metodą, a nie żeby ktoś eksperymentował na mnie i traktował mnie jak pracę naukową. To tylko moje spostrzeżenia

ale to nie były jakieś wielkie eksperymenty. po za tym lepiej eksperymentować i z pasja szukać rozwiązań niż założyć klapki na oczy i zostać w schemacie. pomyśl ile rewolucyjnych odkryć i zmian na lepsze nastąpiła dzięki takiemu myśleniu. nie było by tyle skutecznych terapii i sposobów leczenia różnych chorób nie tylko związanych z umysłem. bez tego medycyna byłaby na o wiele gorszym poziomie. to niesie ryzyko, ale jest piękne. wytyczanie innych dróg i myślenie jest ludzkie i czemu nie mamy z tego korzystać.

Widzę, że schemat po trupach do celu najbardziej pasuje do współczesnej medycyny jak i psychiatrii. To że akurat lekarzowi się udało ją wyleczyć z myśli samobójczych to tylko kwestia przypadku - w umyśle człowieka jest wiele zagadek, których nie da się rozszyfrować. Równie dobrze doktorek mógł ją pchnąć do przyspieszonej wizyty u stwórcy. W rzeczywistości ciężko jest mówić o skutecznej metodzie leczenia samobójców, zazwyczaj śrutuje się takiego delikwenta prochami i sprawdza ile jest w stanie wytrzymać. Odkrycia są dobre, pod warunkiem że efekt jest skuteczny, ale w przypadku umysłu ludzkiego nie ma pewników.

piszesz o filmie czy o rzeczywistości?

No właśnie, przecież wizja szpitala psychiatrycznego przedstawiona na filmie nie ma wiele wspólnego z rzeczywistością. Chociażby terapia szokiem insulinowym, którą leczono pacjentkę z pokoju Veroniki, została zaprzestana już kilkadziesiąt lat temu.

Film powinien być odwzorowaniem rzeczywistości, nie licząc dzisiejszych filmów akcji...