Scenariusz jest tak naciągany i nieprawdopodobny, że aż boli. Gdyby nie ten "drobiazg" byłby to całkiem dobry film. Ponieważ scenariusz jest taki, jaki jest, to pojawiają się różne interpretacje, bo ludzie nie mogą uwierzyć w to, że autor był aż tak nieporadny i w dodatku ktoś te koncepcyjne mielizny chciał zrealizować. Moja interpretacja jest taka, że cierpiąca na schizofrenię Audrey, po śmierci szkolnej koleżanki, który to fakt nasila objawy choroby, popada w coraz silniejszy obłęd, aż w końcu zupełnie traci kontakt z rzeczywistością i kończy jako roślina w stanie permanentnej katatonii. Naciągane, wiem, ale i tak mniej niż poroniony scenariusz, jeśli go brać wprost. Natomiast zupełnie nie rozumiem ataków na Lohan. Świetnie w tym filmie wygląda i gra równie dobrze. Właściwie to ona ten film wybroniła, bez niej byłaby to kupa nieoglądalna. Ponadto jest w tym filmie jedna scena, dla której warto "Wiem kto mnie zabił" oglądnąć - seks na pięterku zderzony z mamuśką z pasja myjącą zlew na dole. Kawałek genialny, jakby z innego filmu wyjęty!