Film oceniam na niezły. Dobra gra aktorów, wspaniałe ujęcia, niezłe kostiumy i przejmująca rola pani w kapeluszu. Widać że bracia Lumiere chcieli pokazać sens człowieczeństwa i całego otaczającego nas świata, że jesteśmy jak ten pociąg wjeżdżający na stację, a ludzie którzy nas otaczają to nasi pasażerowie. Pozostaje jednak pytanie - dokąd lokomotywa nas prowadzi? Widać w tym filmie drugie dno. Powiem szczerze że film mnie nie zanudził i skończył się we właściwym momencie. Muzyka jakoś nie przypadła mi do gustu i niezbyt spodobał mi się epizod mężczyzny w kapeluszu, oraz jego kolegi również z kapeluszem, uważam że był sztuczny i kiepsko zagrany. Bracia Lumiere wprowadzili także elementy humoru, zwłaszcza gdy widzimy w filmie kobietę, która ma na sobie... koc - aż trudno przypuszczać że na całe 80 lat przed Montym Pythonem ktoś zdobył się na taką dawkę absurdu. Pomimo iż moja ocena nie jest rewelacyjna obejrzałem film całe 2 razy i nie wykluczone jeśli kiedyś odważę się do niego powrócić ;)