„Libertate” to film, który ma wielkie ambicje operuje dramatyczną scenerią rumuńskiej rewolucji z grudnia 1989 roku, pokazując oblężone miasto Sibiu i poszukując odpowiedzi na pytanie, czym naprawdę jest wolność. Reżyser Tudor Giurgiu oddaje bezpośredniość tamtych dni przez użycie mobilnej kamery, intensywnego dźwięku i klaustrofobicznych scen w pustym basenie, gdzie milicjanci i rewolucjoniści zostają zamknięci razem.

Pierwsza połowa filmu potrafi wciągnąć dzięki dynamicznej aurze chaosu i poczucia zagrożenia w sercu starcia każdy walczy o przeżycie i tożsamość. Jednak później opowieść zaczyna tracić impet. Przejście do statycznych scen wewnątrz budynku milicji, choć inscenizowane z wyczuciem, spowalnia narrację i osłabia emocjonalne napięcie.

Mocnym punktem jest refleksja nad moralnym kompromisem i rozczarowaniem ideą wolności, szczególnie poprzez postać kapitana Viorela, człowieka rozdartego między chęcią przetrwania a koniecznością działania. Moment, w którym funkcjonariusze protestujący przeciwko warunkom więziennym skandują „Libertate!”, trafnie uwypukla ironiczny i gorzki wymiar wyzwolenia.

Niestety film balansuje na granicy między dokumentalnym realizmem a powściągliwą fabułą. Brakuje mu klarownego punktu widzenia, a chaotyczna struktura zamiast budować napięcie, wprowadza dystans. Znakomite wykonanie formalne nie ratuje od uczucia niedosytu, świetnie oddana atmosfera, ale narracja zbyt chłodna, by mocno poruszyć.

To wartościowa próba odwzorowania rewolucyjnego chaosu i moralnego zamętu, ale zbyt rozproszona i powściągliwa, by zostawić trwałe wrażenie.