''Wrota do piekieł''. Już sam tytuł brzmi dosyć poważnie i
zapowiada (przynajmniej on sam), że pewnie będziemy mieli do
czynienia z czymś na czym być może będzie można się nieźle
wystraszyć. Okładka do tego ''horroru'' również jest mroczna. I na
tym raczej koniec. Od razu zapowiadam, że to wszystko jest
zmyłką dla widza.
Ale od początku.
Scenariusz.
Powiem szczerze, że jest jednym z ciekawszych jakie ostatnimi
czasy widziałem, jeżeli chodzi o ten gatunek w kinie. Nie
powinniśmy się nudzić, a przynajmniej ja się nie nudziłem na tym
filmie. Ale nie nudziłem się przede wszystkim dlatego ,że dobrze
się na tym horrorze .... uśmiałem. Fabuła, chociaż momentami
przekombinowana ,a samą końcówkę można przewidzieć (w
jakimś stopniu na pewno) ,to jednak wciąga. Cały ten film
Raimiego jest tak prawdę mówiąc przekombinowany. A
dlaczego? Bo to nie jest prawdziwy horror z krwi i kości ,a
połączenie komedii (nawet romantycznej chyba hehe), filmu
młodzieżowego, parodii ,a nawet może i dramatu, plus oczywiście
wspomnianego horroru ,naszpikowanego dobrymi ,ale i
zabawnymi efektami specjalnymi.
I tak jak pisałem. Gdyby twórcy podeszli do tematu bardziej
poważnie, mogłoby być na prawdę strasznie i wyjątkowo. Lecz ja
za całość w kierunku fabuły mam trochę mieszane odczucia.
Efekty specjalne, wizualne i charakteryzacja.
No tu również ubaw po pachy (nie to ,że non stop, ale zdarza się).
Już nie będę się rozpisywał co było najzabawniejsze ,ale na
przykład kowadło spadające na głowę ___ i strzelające gały mnie
rozwaliły :) Moment z wymiotowaniem robactwem już mniej
zabawny bo jednak ohydny, ale dosyć autentyczny. Poza tym inne
sceny gdy efekty tym podobne (chociaż nierealne) są
dopracowane przez specjalistów. Oczywiście przesadzone na
maksa, bo zalatują parodią horroru. Mamy też niestety kilka
efektów słabej jakości. Tak więc i pod tym względem jest film ten
rozszarpany. Za to stylizacja, charakteryzacja postaci na wysokim
poziomie. Zbliżenia obrazu i jego wyostrzenie oraz ujęcia kamer
kilka razy (przynajmniej kilka), bardzo dobre.
Pod względem tworzenia klimatu tez jest mieszanina straszna.
Chwile w domu i parę innych w ,których Christina bezpośrednio
ściera się ze ''złem'' potrafią nami szarpnąć i tworzą nawet
napięcie ,ale już parę sekund później znów się .... śmiejemy.
Tak więc znów lekko mówiąc, przesadnie. Nic nie idzie jednym
torem. Za dużo też jest scen kręconych na zewnątrz w pięknym,
plażowym nasłonecznieniu z mega kolorowym i głębokim tłem.
Brak jest klimatycznej ścieżki dźwiękowej odpowiadającej temu
co widzimy, ale z drugiej strony to chyba nie ma się co dziwić,
skoro twórcy nie mogli się zdecydować czy to jest horror czy
właśnie czarna komedia. Muzyka owszem jest, ale tak ukryta ,że
trudno ją ''dostrzec'' czyli usłyszeć.
Tak więc cały ten film za bardzo jest pomieszany w każdej
dziedzinie. I fabuła. I efekty. I aktorstwo.
Ma się wrażenie ,że aktorzy na planie ,aż za dobrze się bawią bo
nawet zauważyć można szyderstwo na ich twarzach. No może
główna bohaterka Alison Lohman przejawia jeszcze jakieś
emocje na ekranie, ale i tak nie pasuje mi do tego filmu jak nic.
Oglądałem raptem 3 filmy z nią (''Naciągacze'' najlepszy) i pasuje
mi bardziej do komedii ,nie koniecznie romantycznych, ale....
Jeżeli w sumie ma ten talent , niech udowadnia, że jest aktorką
uniwersalną. Ten film jednak na dzień dzisiejszy pod każdym
względem wypada na 5/10. Za to niezdecydowanie ,nawet jeżeli
ono było zamierzone. I od razu mówię ,że moderatorzy powinni
dopisać przy ''Wrotach do piekieł'' - horror, komedia.
pozdrawiam