ja myśle że tu bardziej chodzi o szczęście. jego wątek ciągle przewija się przez film, główny bohater ciągle wspomina, jakie jest ono ważne.
SPOILER
jeśli obrączka przeleciałaby przez siatkę, nie znalazłby jej zamordowany później narkoman i prawdopodobnie prawda o zbrodni wyszłaby na jaw. To jest po prostu szczęście.

To po prostu odbiegniecie Allena od mysli jaką dawl światu Dostojevski--

Jest zbrodnia-jest kara

U Allena to juz nie takie oczywiste,bo owszem

Jest zbrodnia--Ale czy jest kara..

I tu wlasnie rezyser wplatuje motyw -szczęscia- w zyciu,i jak wiele od niego zalezy..

Wiec taki schemat mozna by nakreslic

Jest zbrodnia- jest sczescie-nie ma kary..

lub..

Jest zbrodnia-nie ma szczescia-jest kara..

Allen zwyczajnie pokazuje "jeszce "jedno wyjscie z tego poczatkowego załozenia Dostojovskiego.

Jest zbrodnia i jest kara. SUmienie jest największą karą. A poza tym szczęście. Bohater nie wydaje się być szczęśliwy. Dokonał okrutnej zbrodni. Oczekiwał, że w będzie złapany. A tu nic. Szczęście? Nie wydaje mi się. Dokanał zbrodni i nie dostał szansy jej odkupienia - będzie to w nim do końca życia. To z pewnością gorsze niż być złapanym i fizycznie ukaranym. Dla osoby wrażliwej (a taką nasz bohater wydaje się być) niewykrycie zbrodni jest największą karą.