Film "Wygnani z nieba" - zaczyna się panoramą od horyzontu Pacyfiku, by wniknąć niespiesznie w ulice miasta, skąd wyleją się na ekran trzy, wydawałoby się banalne, a jednak gwałtowne i bulwersujące historie. To z jednej strony prawie fantastyka społeczna, z drugiej zaś próba sugestywnego opisu stanu społeczeństwa peruwiańskiego. Polityczne szaleństwa i szalejąca inflacja, która staremu małżeństwu Lizardo z arystokratycznego rodu nie pozwala ukończyć obsesyjnego projektu: budowy okazałego mauzoleum, gdzie będą mogli połączyć się ze zmarłym synem. Pieniądze ciułają z wynajmu obskurnych pokoi. W jednym z nich mieszka samotny, oszpecony blizną, prezenter radiowy Humberto, który swymi poradami w "Radiu nadziei" ratuje dziewczynę od samobójstwa. Gdzieś w slumsach żyje niewidoma "Meche", niegdyś służąca państwa Lizadro, i oto staje się cud: niegdysiejsi pracodawcy ofiarowują jej prosiaka - niewygodną zapłatę w naturze za wynajmowany pokój. Jego utuczenie, a w perspektywie sprzedaż, budzi u "Meche" nadzieję, że zbierze nieco pieniędzy na operację oczu.