„Mam pacjentkę, której małżeństwo okazało się tragedią. Chciała miłości, satysfakcji z seksu, dzieci i prestiżu społecznego, jednak życie rozwiało wszelkie jej marzenia.

Mąż jej nie kochał. Odmówił nawet wspólnych posiłków i zmuszał ją, by podawała mu jedzenie do jego pokoju. Nie miała dzieci, nie zyskała też żadnej pozycji społecznej.

Zwariowała i w świecie swojej szalonej wyobraźni rozwiodła się z mężem i powróciła do panieńskiego nazwiska. Teraz wierzy, że poślubiła mężczyznę z angielskiej rodziny arystokratycznej i nalega, aby nazywać ją lady Smith. A jeśli idzie o dzieci, to co noc wyobraża sobie, że rodzi dziecko. Ilekroć jestem u niej z wizytą, mówi:
-Doktorze, dzisiejszej nocy urodziłam dziecko.
Życie rzuciło jej marzenia niczym morze wrak na skały. Ale na słonecznych, fantazyjnych wyspach szaleństwa jej okręt wszedł do portu pod pełnymi żaglami,
a na wantach wiatr grał hymn zwycięstwa."

Tragedia? Sam nie wiem. Na zakończenie ów lekarz powiedział: „Gdybym mógł przywrócić jej poczytalność jednym ruchem ręki, nie zrobiłbym tego. Teraz
jest szczęśliwsza"

To historia wzięta z życia pewnej kobiety i lekarza, który dostrzegł jej cierpienie w rzeczywistym świecie. Chociaż widział, że kobieta żyje w wyimaginowanym świecie, gdyby miał wybór nie zabrałby jej tego "szczęścia". Myślę, że taki wybór miał właśnie główny bohater, mógł powrócić do rzeczywistości, ale nie chciał, bo nie chciał żyć jako potwór.