Psychologiczna podróż w głąb matczynej psychiki...

Solidny kawałek kina. Gimbusom się wydał "nudny", a mnie ujął. Zdjęciami, historią. Film o zagubieniu, o samotnej walce która w rozpaczy pcha człowieka na oślep, ale i o nadziei, bo przecież dziecko się odnalazło. Morał jet taki, że zawsze trzeba walczyć. Nie wolno się poddawać. Ci co mówią, że film nie ma fabuły, chyba zasnęli na początku filmu i obudzili się pod koniec.

A ci co mówią "dziecko się odnalazło" zasnęli chyba przed zakończeniem filmu:)

Miałem na myśli, dziecko tamtej kobiety, po przecież Diego, jeszcze przy rozpoznaniu zwł... wiadomo co

Ale masz poniekąd rację - czasem śpię na filmach. Jak się tak nieraz człowiek w połowie projekcji obudzi, to nie wiadomo, co jest jawą a co snem :)

No cóż, czasem jak się uśnie na niektórych filmach to nawet lepiej :)
Co do tego filmu.... mimo, że kocham kino hiszpańskie to ten mnie nie oczarował.

Jak się uśnie we dwoje, to na pewno lepiej. Ale na Egzorcyzmach Emilii Rose to bałem się wstać w nocy do kibla...

Ostatnio też tak miałam po SINISTERze. Oglądam horrory nałogowo więc chyba po prostu lubię się bać :)

kobieta, która się boi na horrorach to skarb :) Bo facet może być taki przy niej rycerski... "Nie bój się serduszko, ja Cię obronię przed tymi Zombie!!!" :D i dup kapciem w telewizor...

eee horrory najlepiej ogląda się w pojedynkę, wtedy dopiero jest klimat :)

Wiesz, co? Przestań szerzyć takie teorie. Kino ma łączyć ludzi. Zwłąszcza w obliczu nadchodzącej śmierci (jeśli ktoś akurat ogląda The RIng).

A gdzie tam. Jak się bać to na całego, samemu i po ciemku :)

A więc życzę Ci "samemu i po ciemku" ;) Idę spać, dobrej nocy.

brzmi to co najmniej dwuznacznie :) dobranoc :)

Kosmate myśli masz, grzesznico ;P Branoc :)