Doskonale dobrane określenie, podsumowuajce ten film...ESTETYCZNA ORGIA...jego klimat po prostu zwala z nóg !! Od samego początku widz przenosi się do tego, jakże magicznego świata...kiedy zacząłem oglądać ,,Wyznania..." pomyślałem...ehh..kolejna nudna historia, kolejny dramacik, którego prawdopodobnie nie będę w stanie nawet zrozumieć do końca, zapewne reżyser pewnie będzie się starał za wszelką cenę odtworzyć pierwowzór, czyli książkę (której zreszta wtedy nie przeczytałem), a to nie zawsze się udaje...jednak po obejrzeniu już samego początku po prostu nie mogłem się oderwać od ekranu...obrez ten został w tak piękny i niezwykły sposób stworzony, a historia małej dziewczynki o o pięknych oczkach i wielkich marzeniach już wtedy wciągneła mnie do tego stopnia, że chciałem poznać jej dalsze losy jak najpóźniej, aby tylko móc, tym sposobem jeszcze dłużej rozkoszować się tym filmem...i mimo, iż historia ta wraz z dorastaniem dziewczyny stawała się coraz to mniej interesująca, żeby wręcz nie napisać NUDNAWA, szczególnie okres wojny został przedstawiony w filmie dość ubogo i te nieliczne sceny z jego trwania nie było zbyt ciekawie oddane...niemniej jednak nie zmieniło to mojego wielkiego podziwu dla tego DZIEŁA...dziś mam za sobą jakieś kilkanaście seansów z ,,Wyznaniami gejszy" w roli głownej i chcę je nadal powtarzać !!!Na koniec zostawiam końcową scenę filmu (biegu Sayuri pośród rzędów pomarańczowych pali) , która przynajmniej według mnie może się śmiało plasować obok sceny pocałunku z ,,Titanica" w gronie najwspanialszych i najbardziej pomysłowych scen filmowych...tutaj też zresztą pozwolę sobie zorganizować coś w rodzaju konkursu, więc kto zna jeszcze podobne sceny, które zachwyciły go równie mocno, co mnie scena z tegoż to filmu...ma ktoś jakieś poropzycje...??? ;D