Nie mogę się zgodzić z autorem recenzji, że film to 2,5 godziny nudy. Fanką filmów o miłości na pewno nie jestem, wręcz przeciwnie, ale ten film naprawdę jest piękny i wzruszający, niegłupi i miejscami naprawdę głęboki.
Nie jest sztampowy - nie kończy się na "on ją kocha, a ona jego". Nie ogranicza isę do wątku Inmana i Ady. Pokazuje nie tylko uczucia między meżczyzną a kobietą, ale też prawdziwą przyjaźń, ludzką dobroć oraz przeciwnie, okrucieństwo i nieczułość. Miejscami owszem, jest trochę rozpoetyzowany i ckliwy, czasami śmierdzi truizmami, ale mimo to pozostaje piękną opowieścią o przyjaźni i miłości, o przemianach ludzkiego charakteru. Mówi o tym, jak ludzie zmieniają się w trudnych okolicznościach, o wojnie...

Postacie nie są przerysowane - a w przypadku Ady i Ruby pokusa musiała być naprawdę wielka. W scenariuszu Ada wydawała się nieciekawą,nadętą księżniczką z dobrego domu, a Kidman uczyniła tę postać całkiem sympatyczną. Z kolei Ruby nabrała wiele wdzięku dzięki Renee Zellweger i nie została tylko prostą wieśniaczką.

Minusy owszem, są. Przemiana księżniczki Ady jest wiarygodna. Trudniej mi za to uwierzyć, że prosty robotnik Inman, który ledwie co wyrzuca z siebie zdanie, nagle przeistacza sie w rozpoetyzowanego inteligenta - filozofa, któremu z ust wypadają strofy jak z haiku :P
Niepotzrebna scena w chacie - ckliwa i przesłodzona. No i najgorsze w całym filmie - motyw ze studnią. Takie wątki jak z Micka obrażają inteligencję widza :P

Ogólnie jednak to bardzo ładny, udany film. Może się komuś nie podobać, ale jest tu tyle róznych wątków, że nudnym bym go nie nazwała nigdy.