Genialne kino o autyzmie, chłopiec który porozumiewa się za pomocą liczb, matematyka to jego pasja i poprzez cyfry próbuje barierę między światem a sobą zmieniać.
Śmierć ojca staje się początkiem braku porozumienia z matka, która na wszystkie możliwe sposoby próbuje przeniknąć do świata syna, zaistnieć w nim.Pojawienie się niekonwencjonalnego nauczyciela matematyki jest ogniwem, które krok po kroku scali rodzinę i nakreśli techniki pracy nad chłopcem.
Film w bardzo naturalny, realistyczny sposób wprowadza nas w świat autystyczny, zwalniamy i dostosowujemy się do inności, w normalnym życiu chłopak jest nieporadny, odklejony od rzeczywistości i postrzega wszystko przez własny pryzmat, ale w świecie liczb jest mistrzem, tu nas wyprzedza, pokazuje swoja pasję i niezwykłość, to jego świat.
Doskonałe aktorstwo w wykonaniu matki i syna. Asa Butterfield fantastycznie wcielił się w rolę, grają niezwykłe niebieskie oczy, mimika twarzy dość oszczędna, natomiast mowa ciał, poruszanie się, gestykulacja rąk, gra palców to oddaje istotę roli. Asa z tymi niebieskimi oczami i ograniczoną mimiką twarzy przypomina Elijah Wood.
Sally Hawkins niezwykła, mimik,a twarzy urzeka wachlarzem uczuć,twarz jest jedną wielką emocją ruch ciała, gestykulacja rąk, dążenie do nawiązania kontaktu z synem, próby zrozumienia matematyki, korepetycje, niezłomność, niepoddawanie się, determinacja. Momentami aktorka przypominała mi aktorkę z "Lśnienie" Shelley Duvall w roli Wendy. Sally Hawkins ma ogromny potencjał i może grać w różnych gatunkach, chętnie bym ją zobaczyła w jakimś dreszczowcu.