A pomyśleć, że Eastman nie był przekonany co do pomysłu, by kręcić sequel do Antropophagusa. W sumie nie był zadowolony ze swojej roli w tym właśnie filmie, ale jak mawia "Zawsze gdy oglądam swój film, gdy jest gotowy, to wiem, że mógłbym wiele poprawić i zagrać to lepiej". W końcu po namowach D'Amato, napisał w kilka dni scenariusz i myślę, że wyszło wspaniale. Ogółem oba filmy łączy postać psychopaty Eastmana, ale nie ma tu już kanibala lubującego się w ludzkim mięsku, tylko psychopatyczny zabójca polujący na ludzi, któremu w niesamowity sposób regenerują się uszkodzone komórki i tkanki.

Z punktu widzenia miłośnika włoskich produkcji z lat 70, 80tych oceniam na 10. Wspaniała muzyka, którą skomponował Carlo Maria Cordio z minuty na minutę powoduje, że napięcie rośnie. Świetna Katya Berger, która w finałowej scenie dała że tak powiem "czadu". Sporo pomysłowych i krwawych scen śmierci, jak choćby piekarnik czy scena z pielęgniarką. Zresztą D'Amato słynął z długich scen morderstw i lubował się w tym sadyźmie. Naprawdę warto, polecam wszystkim miłośnikom D'Amato, włoskich horrorów i pospolitych zjadaczy flimowego chleba również. 10/10