Film wydawał mi się w wielu aspektach niedopracowany. Klimat Londynu to chyba najciekawsza sceneria, jaką można było wybrać i pokazać jej zalety zaciekawionemu widzowi. Z drugiej strony, poszukiwania Kuby Rozpruwacza zakrawały raczej na farsę niż poważne śledztwo (wiem, wiem, celowy zabieg przez stylizację Deppa, mimo wszystko wolałbym coś w deseń "Sherlocka Holmesa" części I i nieco poważniejszego wymiaru). Film wydaje się przez to mocno przerysowany, psychodeliczny, z przeciętnym aktorstem i niedowartościowaniem reszty aktorów mocno przyćmionych przez skupienie się na postaci inspektora Abberline. Taki nieco teatrzyk jednego aktora. Zabrakło mi też jakiejś konfrontacji między Rozpruwaczem a inspektorem, ale takiej z krwi i kości, a nie opartej na próbach wyśnienia wroga po absyncie (dodatkowo, to ciągłe ograniczanie pracy inspektora przez przełożonych). Wolę tu równie ciekawy, a jedna fabularnie daleko bardziej interesująco osnuty klimat "Jeźdźca bez głowy". Sporo wad wytknąłem w czasie seansu, aczkolwiek też lubię Deppa, rolę świetnego klimatu Londynu już podreśliłem, a także samą historię kryminalną o słynnym seryjnym mordercy. Film też dobrze pokazuje angielskie "mentalne zacofanie", dworskie przywiązanie do elitaryzmu i kontrasty społeczne (co pewnie nie było typowe dla tego rodzaju kina rozrywkowego). W całości dam 6/10.