Wspaniałe wyolbrzymienie wszystkich efektów filmowych! Na tym filmie można się uczyć jak przesadzenie i super-dopracowanie szczegółu rozsadza tradycyjną konwencję. Tym razem bez czarnego humoru i groteski. Tego mi trochę brakowało. Miałem także wrażenie, że rola przywódcy bandy - India, nie była dość haryzmatyczna, odpowiednio w tej konwencji wyrazista. Natomiast główne role obu łapsów to po prostu strzały w sam środek. Ich relacja - niejednoznaczna, nieufna, zatwardziała... Przy tym jeszcze bardziej od Estwooda podobał mi się Lee Van Cleef, ze swoją niesamowitą fizjonomią i przenikliwym spojrzeniem.
Estwood zaś jako Bezimienny staje się znacznie bardziej mroczny, niż w "Za garść dolarów". Gdyby nie wspaniała siła aktorskiego talentu, jego bohatera możnaby uznać za jednoznacznie odrażającego. W tej zabawie sympatiami widza dostrzegam jedną z największych zalet westernów Leone. Oczywiście obok niezastąpionej muzyki (tu: z wrywającym się w pamięć motywem pozytywki), słynnych zbliżeń i pięknych planów.
Szkoda tylko, że z "trylogii Bezimiennego" ta część podobała mi się najmniej...