o rany, tak skomplikowane relacje z wlasnym dzieckiem, nie powiem jak bardzo mna to
wstrzasnelo. Chyba dlatego, ze tez jestem matka duzo mlodszego ale bardzo egzaltowanego
dziecka i ze strachem ogladalam ten film myslac czy i mnie to spotka. Bo przeciez matka i
dziecko to dwa odrebne swiaty, to co dotyczy nas jest o lata swietlne od tego czym zyja nasze
dzieci. Wiec moze i my, rodzice kiedys bedziemy dla nich tylko ludzmi o kiczowatych gustach i
beznadziejnym podejsciu do swiata.
mam nadzieje ze nie, w kazdym razie film uwazam za rewelacyjny, ciezki, trudny, ogladalam go
po francusku, czy raczej po kanadyjsku bo ich akcent jest zupelnie niepodobny do
francuskiego. I to wlasnie dodawalo jeszcze powagi filmowi gdyz ataki furii Dolana w jego
ojczystym jezyku sa po prostu rewelacyjne, dosadne i poruszajace. A bezsilnosc matki i jej
bezowocne starania naprawy tej relacji sprawiaja ze czujemy sie jak rozbrojeni
polecam bez wahania