Gdy zaczynałam oglądać ten film byłam troche uprzedzona do niego, ponieważ od razu stanęła mi przed oczyma Anne Hathaway kojarząca się mi tylko z rolą w ,,Pamiętniku Księżniczki'. Uważałam, iż nie poradzi sobie z zagraniem takiej postaci. A jednak. Po obejrzeniu ,,Zakochanej Jane" zakochałam się w tym filmie bez pamięci. Moim zdaniem pięknie zagrana rola przez Anne, mimo wielu przeciwności, oraz wielki talent aktorski James'a McAvoy'a, na którego roli ,zadurzonego młodzieńca" brakuje mi słów, gdyż nigdy nie widziałam by jakikolwiek aktor zagrał tak pięknie zakochanego człowieka, z tym spojrzeniem, obłędem i miłością w oczach. Scena drugiego balu, gdy znikąd wyłania się Tom Lefroy, sprawiła iż ugięły się pode mną kolana, i, że chyba już na zawsze, zapadła mi w pamięć. Historia przepiękna, choć bardzo żałuje, że tylko w małym stopniu prawdziwa, bo chciałabym wierzyć, że istnieje tak piękna miłość naprawdę. Ale wszystko jest możliwe, kto wie, czy tak nie było w rzeczywistości, mamy zbyt mało pozostałości po Jane, by wiedzieć napewno i dokładnie, więc pozostaje ta iskierka nadziei, że ten film nie był w połowie wyobrażnią reżysera, a prawdziwą historią miłości Jane i Toma, tej jednej i na całe życie :)

Wg mnie był to obok ,,Pamiętnika" najpiękniejszy film o miłości ;))

Pozdrawiam ;)