Jak dla mnie - zakochana Jane. Ma fajniejszy, pogodniejszy klimat, muzyka jest ładna w obu filmach, jednak w "Jane" jest trochę bardziej różnorodna (i gdy w ścieżce do dumy dominuje pianino bądź fortepian, to tutaj jest więcej smyczków) i mnie zdecydowanie bardziej porusza (bardziej nawet niż sam film), są ładne zdjęcia, wnętrza wydają się być czystsze ;), i jak dla mnie drugoplanowa obsada spisuje się lepiej (szczególnie Maggie Smith i mój ulubieniec - Laurence Fox), dla mnie "Jane" oglądało się przyjemniej, ale ogólnie filmy są podobne, widać, że twórcy "Zakochanej Jane" sporo czerpali z filmowej "Dumy".

Aha, zastrzegam, że filmowej "Dumy" nie znoszę ;). Więc jestem trochę nieobiektywna. Poza tym oceniałam realizację, bo jeżeli chodzi o przekaz treści to "Zakochana Jane" jest pseudo-biografią, która jest luźno oparta na życiu Jane (luźniej niż "Duma" na książce) i w dużej mierze jest zlepkiem jej wszystkich powieści i ekranizacji. Jednak jest wg mnie ładniej zrealizowana, dlatego oceniam ją wyżej (i podeszłam do niej bez wielkich nadziei na coś dobrego, więc i zawód był mniejszy ;)).

Dla mnie duma i uprzedzenie uwielbiam ten film i tą aktorkę tyle !!

Wybieram "Zakochana Jane". Może gdybym nie przeczytała książki, nie obejrzała i nie zachwyciła się mini serialem "Duma i uprzedzenie" to wybrałabym nową kinową wersję. A tak Kiera jako Elizabeth w porównaniu do serialowej Jennifer Ehle wypada dla mnie blado. Tak więc podsumowując "Zakochana Jane" przed nową kinową "Dumą i ..."