Może powinienem zacząć od tego, że cały film był absolutnie NIE straszny. Wszystkie "straszaki" w tym filmie były absolutnie do przewidzenia i nawet na moment nie wzbudzały grozy.

Demon będący głównym antagonistą w tej części jest absolutnym nieudacznikiem, który nie potrafi zabić grupy dzieci. Z kolei w momencie gdzie udaje mu się w pełni przejąć kontrolę nad Maurciem zamiast najpierw "zająć" się dwoma zakonnicami, które mógłby bez problemu zabić ten decyduje się iść po oczy św. Łucji (artefakt, który tak bardzo pragnie). Naprawdę nie można było wyeliminować w pierwszej kolejności dwóch sióstr zakonnych, które mogą stanowić przeszkodę w zdobyciu celu? Jak widać - nie ponieważ fabuła byłaby wtedy za prosta.

Już nie biorąc pod uwagę tego, że niektóre rzeczy były przewidywalne to ten horror popełnia jeden z największych grzechów horroru - jest po prostu nudny. O ile część I zakonnicy była tajemnicza, mroczna i straszna, tak ta była najzwyczajniej w świecie nudna, oklepana i słaba. I faktycznie miałem pod koniec moment "o kurde, ciekawe jak to się skończy" ale skończyło się schematycznie i ponownie po prostu NUDNO.