Nie wiem, czy to późna pora, czy grzane wino pite do filmu, ale dla mnie fabuła ma zdecydowanie drugie dno. Nie chodzi tu tylko o element strachu, który związany jest ze snami malca. Moim zdaniem to metafora tego, co z psychiką dziecka robią traumatyczne przeżycia ze wczesnego dzieciństwa i jak to odbija się na jego zachowaniu i stosunku do innych. Tutaj ma to formę snów, ale przecież wiadomo, że dzieci, które doznały strasznych rzeczy na początku swojego życia, często zdradzają swoim postępowaniem, jak duże piętno odcisnęło to na ich psychice. Bite dziecko będzie agresywne; gwałcone mogą cechować zaburzenia seksualne; dręczone w szkole będzie szukało zemsty. Cody był świadkiem powolnego umierania swojej matki, ale nie rozumiał do końca jej choroby, która w jego umyśle stała się Panem Czyrakiem. Ten z kolei zabierał kolejne osoby, które chłopiec kochał. Tak silny był w nim lęk, że straci kogoś bliskiego. Dodatek w postaci wyjątkowych umiejętności chłopca ma już być elementem fantastycznym, urozmaicającym fabułę, której jednak głównym elementem jest właśnie dziecięca trauma.