Nie jest to gniot, nie jest to arcydzieło. Film do bólu zniewala swoją przeciętnością. Owszem, pomysł na swój sposób ciekawy chociaż też nie powalający oryginalnością, wykonanie marne.
Tak więc w założeniu przez cały film widz łyka kit na temat mordercy, a pod koniec filmu następuje nieoczekiwany zwrot akcji i to Pacino okazuje się tym złym. Byc moze gdyby twórca filmu postawił na bardziej subtelne środki wyrazu, które pozwoliłyby widzowi snuc własne domysły wskazujące De Niro (Wybaczcie, że operuje nazwiskami aktorów zamiast postaci, lecz film był mdły do tego stopnia, że po dwóch dniach od obejrzenia już ich nie pamiętam) miałoby to swój sens.
Sama idea efektu zaskoczenia dla mnie osobiście jest ograna. W teorii ma chyba sprawic, ze widz zapamieta film na dłużej, jednak w przypadku tego filmu akurat nie udało się. Tymbardziej, że - nie ukrywajmy - w przypadku większości oglądających zaskoczenia raczej nie było.
Już abstrahując jednak od tego wszystkiego. Wedle moich obserwacji film ma przedstawiac gline, który postanowił sam wymierzac sprawiedliwosc. Wszystko pięknie. Niech więc ktoś mi wytłumaczy po kiego diabła do filmu wprowadzony jest motyw gwałtu Pacino na młodej policjantce? Co to miało do licha byc? Wcześniej zdaje się zabił gwałciciela, który uniknął kary - Coz za godne podziwu poczucie sprawiedliwości. Troche jednak brak w tym konsekwencji jeśli później sam robi to samo. To miała byc zemsta za partnera? Jakoś to do mnie nie przemawia. Rozumiem oczywiście, że nasz bohater postanawia poczynic krok, który uniemożliwi mu odwrót. Ale fajnie by było gdyby ten krok nie kłócił się z wcześniejszymi założeniami filmu i motywów postaci.
Podsumowując - niczym nie wyróżniający się tytuł pośród setek innych tytułów. Jedyny powód dla którego warto się na niego wybrac to para aktorów, którzy z resztą od początku chyba mieli byc glownym wabikiem na widzów. Nie będe jednak wieszac na nich psów - Aktor to też zawód. Gdyby mieli grac tylko w naprawde dobrych filmach pewnie nie oglądalibyśmy ich zbyt często.