Zemsta rewolwerowca
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Jeśli miałabym się tak miło zaskakiwać włączając każdą nową premierę Netflxa to byłabym w niebie. Do seansu podchodziłam mając zerowe oczekiwania. Zwiastun średnio mnie przekonywał, a o filmie nie pisało się zbyt dużo. Do obejrzenia "Zemsty rewolwerowca" przekonała mnie obsada m.in. znana z "Jokera" Zazie Beetz, lauretka Oscara Regina King czy też LaKeith Standfield, Idris Elba, Delroy Lidno znani z wielu różnych produkcji. Wszyscy w jednym filmie to jest coś.
Już pierwsza scena sugeruje, że to będzie typowe kino zemsty. I tak rzeczywiście jest. Zostajemy sprawnie wprowadzeni w świat dwóch kowbojskich gangów rywalizujących ze sobą. Wyraziste i dobrze napisane postacie, humor, świetna scenografia i kostiumy, zabawa montażem czy też klimatyczna muzyka odbiegająca jednak od tego co kojarzymy z westernów sprawia, że akcja płynie. Nie mogę się także przyczepić do bardzo udanego zakończenia, które sprawiło, że film urósł w moich oczach.
Nie czytajcie bzdur jakie pojawiają się w komentarzach, że film jest zakłamywaniem historii. Twórcy już na samym początku podkreślają, że fabuła to fikcja. Wykorzystano jedynie postacie, które istniały.
Zgoda na:
- typowe kino zemsty
Opcjonalnie zgoda na:
- świetna scenografia, ale raczej tylko bym powiedział poprawna, z lekką nutą humoru ( tzw. "miasto białych" - w filmie naprawdę tak o nim mówią "miasto białych" i jest białe z lekka nutą niebieskiego/lazurowego :-) ). Ale poprawna tylko jeśli zależało twórcom na pokazaniu kolorowego Wild West'u. Bo na pewno nie jest to scenografia odpowiadająca realiom czasów.
- Humor... ale naprawdę w szczątkowych ilościach. Wspominane wyżej "miasto białych" i napad na bank w tym mieście.
Całkowity brak zgody na:
- Dobrze napisane postacie. Może one są wyraźne (czarno-białe) złol to złol, pozytywny to dobry. Ale co jest dobrze napisane w postaci Trudy Smith ? Jaka jest jej historia? Jaki jest jej spirytus movens?
Nat Love - kalka
Rufus Buck - kalka, gdyby nie ostatnia scena, w której wyjaśnia swoje działania, to byłby po prostu zły bo zły.
Postacie są płaskie i bez historii. Zamiast opowiedzieć historie tych postaci przez 120 minut dostajemy masę strzelaniny, wybuchów i pomalowaną na niebiesko, nagą gimnastyczkę ze złotymi wstawkami w strategicznych miejscach anatomicznych.
O pomstę do nieba wołają sceny strzelaniny w wagonie więźniarki- łuski sypiące się jak z gatlinga (co było by logiczne) ale w czasie strzelaniny z użyciem rewolwerów (łuski w nich po strzałach zostają) i rewolwerów rozdzielnego ładowania (te to już w ogóle łusek nie miały, ładowało się je prochem i dopychało pakułami i kulą).
Muzyka... nic porywającego - tylko poprawna. W jednym momencie przed walką uliczną pewien dysonans - jakieś takie chińskie motywy w filmie, w którym grama chińczyka nie ma.
Dno i metr mułu.
Miłe zaskoczenie? Ten film to jakaś groteska. Już pomijając fakt obsadzenia ról samymi czarnymi. Łuski z rewolwerów latają jak w John Wick, dialogi są drewniane, jakby na siłę pisane. Postacie wręcz żenujące. Tej produkcji jest zdecydowanie bliżej Butowi Manitou niż jakimkolwiek westernom. Z tym, że But Manitou jest właśnie groteskową komedią. Produkcje Netflixa od jakiegoś czasu jadą z równi pochyłej.
Masz 14 lat? Jedyne co jest żenujące to ocenianie dobrej produkcji z solidną obsadą na 1 lub 2.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
