Pamiętając "Wstyd", a przede wszystkim "Głód", przecierałem trochę oczy ze zdziwienia oglądając najnowszego McQueen'a. Odnoszę wrażenie, że reżyser obiera coraz bardziej "oscarową" trajektorię. Intrygujących zabiegów formalnych (w przeciwieństwie do poprzednich obrazów) jest jak na lekarstwo (w pamięć wbiło mi się jedynie parę, ciekawych długich ujęć), a tematycznie film nie mówi nic, o czym kino nie powiedziałoby wielokrotnie, przez co ogląda się to wszystko jak streszczenie lektury szkolnej. Kreacje są, co prawda, niezłe, ale giną w banale dialogów - wisienką na torcie Brad Pitt olśniewający, że niewolnictwo jest 'be', bo wszyscy jesteśmy tacy sami. No shit, Sherlock.
Szkoda całej tej zachowawczości. Pomiędzy obrazowaniem "uciśnionych" w "Głodzie" i "12 Years..." jest jakaś przepaść.