Historia zdziesiątkowanego oddziału byłej AK, który jesienią 1945 schodzi z gór do jednej z wiosek Żywiecczyzny, gdzie następuje ostateczna klęska garstki straceńców. Jesień 1945 roku. Oddział AK dowodzony przez "Groźnego" nie złożył broni. Wyrwawszy się z okrążenia zajmuje wieś na Żywiecczyznie. Rannego "Kordiana" pielęgnuje miejscowa nauczycielka, Marta. Wiejski lekarz Stefan, dawny kolega "Groźnego", stara się go nakłonić, by opuścił wieś i nie narażał jej mieszkańców. W końcu "Groźny" zostaje sam, bo opuszcza go nawet jego adiutant "Ren", który postanowił wrócić do normalnego życia.[streszczenie z www.filmpolski.pl]

Jest rok 1946. Wojna się skończyła ale w kraju ciągle jest niespokojnie. Po bohaterskich walkach z okupantem, resztki Armii Krajowej pod dowództwem porucznika Groznego, wikłają się w bratobójcze potyczki. Widzimy plejadę postaci dramatycznych: porucznik Grozny, Fabian - bezwzględny awanturnik, który razem ze swoją grupą przyłącza się do oddziału Groznego, Kordian - żołnierz umierający na noszach z powodu odniesionych ran i jego przyjaciel - Ren. Świt zastaje ich na krawędzi leśnej polany. Uciekli funkcjonariuszom służby bezpieczeństwa. Kompletnie wyczerpani marzą o odpoczynku, opatrzeniu ran. Wczesnym rankiem oddział Groznego wyrusza w kierunku wioski, ukrytej wśród gór. Grozny ma świadomość, że jest absolutnie sam w swojej walce. Wieśniacy zatrzaskują przed nimi drzwi swoich chat. Jest otoczony ścianami wrogości i niechęci, traci przyjaciół jeden po drugim, prawie wszystkich, których miał.