Nieoficjalna kontynuacja filmu, który był kontynuacją filmu, który był samozwańczą kontynuacją... A zresztą, "Ch" z tym. "After Death" Claudio Fragasso (w napisach jako Clyde Anderson) do serii "Zombi" dokooptowany został na potrzeby rynku amerykańskiego, gdzie wyszedł jako "Zombie 4: After Death" (w Wlk. Brytanii jako "Zombie Flesh Eaters 3"). Zamiast "standardowego" skażenia mamy tu ponure obrządki voodoo, które budzą do życia zmarłych. Charakteryzacja i efekty gore stoją na przyzwoitym poziomie, i w zasadzie jest to wszystko, co dobrego powiedzieć można na temat tej produkcji. Fabuła jest szczątkowa i sprowadza się w zasadzie do tego, że grupka komandosów (zabawne typy, co lubią się napinać) z towarzyszeniem kilku niewiast przemierza małą wysepkę, co chwila natrafiając na hordy żywych trupów. Poziom stężenia głupoty - alarmujący, co objawia się zarówno w zachowaniach postaci, jak i w wypowiadanych przez nie kwestiach. Miejscami bywa to zabawne, częściej jednak zwyczajnie nuży. Pomimo krótkiego czasu trwania obraz Fragasso potrafi mocno zmęczyć, stąd też seans jedynie dla wytrwałych miłośników zombie movies. Na osłodę dostajemy wpadający w ucho, zanurzony w obciachowej stylistyce pudel rocka lat 80-ych, song "Living after death" autorstwa Ala Festy, ale tego akurat można posłuchać bez oglądania filmu.