Jeśli można mierzyć stopień zrozumienia filmu i pokazać go na osi czasu, to mogę śmiało powiedzieć, że jeszcze przy 95% filmu byłem niemal całkowicie zoriętowany.

Jakoś wszystko układało mi sie w głowie dopóki nie pokazano sceny na moście.

Ale pokoleji. Najważniejszy wniosek jaki mi się nasunął już w połowie filmu to fakt że Sam i Henry to jedna i ta sama osoba. Takie stwierdzenie tłuaczy wiele niewyjaśnionych sytuacji. Poczynając od faktu, że matka Sama rozpoznaje swojego syna w Henrym, poprzez mało znaczące szczególy jak fakt, iż ojciec sama podał rękę właśnie Henremu ( scena przy partii szachów ), mimo iż w wielu innych sytuacjach bez problemu potrafił zlokalizować źródła dzwięku. W końcu wyjaśnia fakt, że obrazy, które Henry miał w domu, namalował on sam, poniekąd zdolny młody artysta, a nie jego dziewczyna, której tak na prawdę nie znał ( w ostatniej scenie okazuje się, że są dla siebie obcymi ludźmi ).
Taka historia miałaby sens gdyby jednak w ostatniej scenie, którą uważam już nie za objaw jakiegoś dziwnego stanu psychicznego czy fizycznego bohatera, ale za obraz realny, pojawił się tylko Sam lub Henry. W kontekście wydarzeń na moście historia o rozdwojeniu jaźni przestaje mieć sens. Oczywiście naciągając historyjkę można powiedzieć o jakimś szoku, którego doznał Henry na skutek obejrzanego wypadku ( w końcu jechał za Samem ), ale ja jestem zwolennikiem racjonalnych wyjaśnień i akceptacja takiego wytłumaczenia, poniekąd naciąganego, niezbyt mi się podoba.
Myślę, że autor scenariusza zaśmiewa się teraz w domu przy kominku zastanawiając się jak wiele osób próbuję odnaleźć rozwiązanie tej zagadki. Moim zdanem jest ono gdzieś ukryte w filmie, tak jak przy wielu produkcjach tego typu. Żeby je znaleźć nie wystarczy jednak tylko obejrzeć film. Trzeba, jakby to powiedzić .... "wyjść z pudełka" .... i spojrzeć na ten obraz z innej perspektywy.

Takie filmy właśnie lubię. Zmuszają do myślenia, analizy wypadków. Nie jest sie biernym widzem, ale osobą zaangażowaną w fabułe. Aż chce się krzyknąc i podpowiedzieć bohaterowi o co tak na prawdę chodzi.

Polecam wszystkim miłośnikom kina i nie tylko.

Szy