Jako że jestem dosyć stary więc dla beki dokonam subiektywnej interpretacji podprogowych przekazów które pomimo ich infantylizacji oraz tego, że mam prostate nie sposób pominąć aby zachęcić dorosłych widzów do pójścia do kina.

Wąż jako motyw zła, lub grzechu tudzież nieczystości jest metaforą dla Judy która go ściga bo chce go w sobie. Nick w roli zazdrosnego partnera, stara się dominować, biorąc ją od tylca w kanałach jednak samo ciągnięcie za uszy to chybiony manewr. Kryzys utrudnia śledztwo przez cały film i rodzi liczne komplikacje więc obaj lądują na terapii. Kiedy Judy udaje się dopaść węża który ją hipnotyzuje, a ta robiąc maślane oczy prawie mu ulega, przyłapuje ich Nick i wali go z patelni.