Rok 1965, Amazonia. Poszukiwacz przygód i przewodnik John Hamilton zgadza się poprowadzić w głąb dżungli ekspedycję złożoną z doktora Blakesleya i jego córki Anny. Lekarz chce dotrzeć do indiańskiego plemienia żyjącego w pobliżu tajemniczego Zaginionego Miasta. Jego członkowie zapadają na dziwną, śmiertelną chorobę. Dotarłszy na miejsce, Blakesley pobiera od chorych próbki krwi, by je poddać dokładnym analizom laboratoryjnym. Niestety, plemię kanibali, pod wodzą uzbrojonego białego mężczyzny, napada na przewodnika i jego "podopiecznych". Doktor zostaje zastrzelony. Uciekający przed dziką hordą Hamilton bezradnie patrzy, jak Indianie uprowadzają Annę. Poprzysięga sobie, że po nią wróci. Wydostawszy się cudem z zielonego piekła, wraca do miasteczka Romano na skraju dżungli i prosi przedstawiciela miejscowych władz, pułkownika Ricardo Diaza, o zezwolenie na zorganizowanie kolejnej wyprawy. Diaz usiłuje go przekonać, że tajemnicze Zaginione Miasto nie istnieje, jest tylko mitem. Hamilton nie daje się zwieść: już raz prawie tam dotarł. Wie, że nazistowska wioska w dżungli, mekka zbrodniarzy wojennych, jest aż nadto realna. Zwraca się do niejakiego Hillera, najemnika, z propozycją wspólnej wyprawy. Hiller początkowo odmawia, później jednak sam podsuwa Hamiltonowi bogatego klienta, milionera Karla Bergena, prywatnie - jak twierdzi - antropologa amatora. W rzeczywistości to dawny hitlerowski oficer Heinrich Spaatz, który szuka zemsty na doktorze Wolfgangu Manteuffelu, rządzącym teraz Zaginionym Miastem. Na trop szalonego doktora wpada także Dalia i Pare, dwoje wysłanników izraelskiej organizacji ścigającej faszystowskich zbrodniarzy. Przyłączają się do ekspedycji, nie wzbudzając niczyich podejrzeń.

Epidemia dyfterytu sieje spustoszenie w amerykańskim forcie, Humboldt. Na miejsce tragedii zostaje wysłany pociąg z żołnierzami i zaopatrzeniem.

Amerykański okręt podwodny wyrusza na Biegun Północny, by pomóc załodze stacji arktycznej Zebra.