filmy Lee bardzo wiele mówią o człowieku w jego relacji do społeczeństwa ("Hulka" nie uwzględniamy). Lee zawsze stara się scharakteryzować w filmie środowisko, którego częścią jest protagonista (to "małe" środowisko, czyli bezpośrednie otoczenie, i to "duże" - model kulturowy), jednocześnie szkicując wnikliwe portrety psychologiczne postaci. I te dwa obrazy, środowiska i postaci, są zawsze niezwykle głębokie: bo środowisko jest nie tylko zdefiniowane, ale właśnie ukazane wieloaspektowo przez opis kilku członków.
Te filmy są bardzo przejmujące dzięki jakiejś takiej tkliwości, z którą Lee bada swoje postaci.