Lynch jest nierówny: potrafi wyreżyserować filmy niezłe jak "Dune" (chociaż jest taka "nielynchowska"), świetne jak "Mulholland Drive" i genialne, jak serial "Twin Peaks" czy "Elephant Man", ale też średniawe i nudne jak "Lost Highway" (tak!) oraz głupie, wręcz przeintelektualizowane filmy krótkometrażowe - jak "Alphabet"). Zresztą Lynch z perspektywy treści jest strasznie przeceniony - dziwi mnie to, że ludzie nie potrafią zrozumieć, że on po prostu jest mistrzem FORMY.

W dodatku jego fani zorganiozwani są na kształ sekty i nierzadko, gdy wyrażę publicznie opinię podobną do powyższej - bo nie zwykłem kryć się ze swoim zdaniem - to od razu pada pod moim adresem szereg zarzutów. Moim ulubionym jest zarzut, że nie rozumiem sennej logiki i dla tego filmy Lyncha są dla mnie ciężkie. Ja znakomicie kumam logikę snów. nie jest ona jednak gwarantem udanego filmu. ja krytykuje "lost highway" nie za to, że jest niezrozumiałe i trudne - bo jak mówiłem, to tak naprawdę, w myśl zasady, że ważniejsze jest to jak opowiemy historie, niż to, o czym ta historia jest - tak naprawdę po prostu nie jest ważne (chociaż osobiście uważam, że nie jest ani niezrozumiałe, ani trudne). ale "zaginiona autostrada" jest po prostu nudna. dla przeciwwagi "mhld drive" jest wykonany w podobnej konwencji - jednak jest dla mnie bardziej interesujący.
Sam fakt oparcia filmów o senną logikę, jak już wyżej pisałem, nie jest gwarantem jakości. A to, że film mi się nie podoba - nieoznacza, że nie rozumiem o co c'mon. Tak samo, jak znakomicie rozumiem "ścisłą" logikę, co nie znaczy, że każdy film oparty o taką (czyli ogromna większość filmów przecież), rzeczywistą logikę musi mi się podobać.