Dołączam się jako fan kina sensacji przełomu lat 80/90-tych. Do Uniwersalnego żołnierza był dla mnie ikoną. Potem było już gorzej, ale przyznam się, że do Honoru Zabójcy czasem wracam. Niezły klimat i ciekawa konwencja (w końcu konkret reżyser). Z produkcji po 1996 nie widziałem już z Lundgrenem.... nic, ale mogę sobie wyobrazić na czym polega jego "twórczość". Cóż. Przynajmniej go nie gnoicie /za wyjątkiem jednego małoletniego paranoika/. I nie róbcie tego nigdy. Bo za co ? Pasją faceta jest masowa produkcja badziewnych sensacji z pogranicza klasy B i C. Co w tym złego ? Można po prostu nie patrzeć, tak jak ja przestałem dwanaście lat temu. Raz na cztery lata (przy każdym mundialu) organizuje sobie weekendowy maraton z jego filmami z lat 1985-96 i jest fajnie.